Wojciech Jankowski - członek honorowy PTEEG
Urodzony 16 IV 1933 w Warszawie. Muzyk – wokalista i teoretyk pedagogiki muzycznej, nauczyciel akademicki i wydawca,. Magisterium na UW pod kierunkiem profesora Bogdana Suchodolskiego – 1958; doktorat w Uniwersytecie Gdańskim pod kier. profesora Ludwika Bandury – 1977; emerytowany docent mianowany AMFC.
Od r. 1958 nauczyciel m.in. psychologii i pedagogiki w Szkołach Muzycznych II st. Nr 1 (której jest absolwentem – 1957) i Nr 3 Warszawie oraz pracownik pedagogiczny, także wicedyrektor COPSA – Centralnego Ośrodka Pedagogicznego Szkolnictwa Artystycznego (do r. 1974). W COPSA m.in. kieruje Sekcją Psychologiczno-Pedagogiczną oraz Wydawniczą, inicjuje i redaguje „Materiały Informacyjno-Dyskusyjne” dla nauczycieli szkół i ognisk artystycznych. Projektant i organizator tzw. eksperymentalnej reformy szkolnictwa muzycznego I i II st. (1969-75).
W PWSM/AMFC w Warszawie wykłada (od 1964) psychologię, pedagogikę, historię wychowania oraz metodologię pracy magisterskiej; w latach 1996-2007 prowadzi seminarium pedagogiki muzyki.
Od r. 1969 prowadzi Pracownię Pedagogiczną w II Katedrze Teorii Muzyki PWSM, w r.1973 powołany na kierownika Studium Pedagogicznego i docenta (kontraktowego, a od 1983 – mianowanego). Od r. 1974 (do likwidacji w r. 1992) jest dyrektorem międzyuczelnianego Instytutu Pedagogiki Muzycznej PWSM/AMFC i kierownikiem Zakładu Pedagogiki, a od roku 1986 pierwszej w polskim szkolnictwie wyższym Katedry Pedagogiki Muzyki. Od likwidacji IPM do r. 1998 członek zespołu Katedry Psychologii Muzyki AMFC, następnie współpracownik.
Promotor 5 doktorów nauk humanistycznych i 50 magistrów sztuki.
Autor ok. 200 publikacji, w tym ponad 10 książek monograficznych z zakresu pedagogiki muzycznej, m.in. wokalnej; badań nad systemem szkolnictwa muzycznego, porównawczych oraz dotyczących pedagogiki kodalyowskiej i gordonowskiej a także systemu powszechnej edukacji muzycznej; również autor wielu haseł encyklopedycznych z tych dziedzin.
Bierze udział w 7 krajowych naukowo-badawczych „problemach węzłowych” , „programach resortowych” i ekspertyzach; w trzech jest kierownikiem tematu. Był członkiem z wyboru Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN oraz członkiem – ekspertem RWSA (Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego). Jest honorowym członkiem – założycielem IKS – Międzynarodowego Towarzystwa Kodalyowskiego z siedzibą w Budapeszcie (1975) i jednym z założycieli Koła Kodalyowskiego Polskiej Sekcji ISME; przez 20 lat przewodniczącym Koła. Jest honorowym członkiem Zarządu GIML- Gordonowskiego Instytutu Uczenia się Muzyki, z siedzibą w Filadelfii, od 2013 także honorowym członkiem PTEEG – Polskiego Towarzystwa Edwina E. Gordona z siedzibą w Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.
Odznaczony m. in. Medalem KEN, złotą odznaką „Zasłużony dla kultury”, dwoma odznaczeniami Rządu Węgierskiego oraz Medalem Instytutu Kodálya w Kecskemét.
Ważniejsze książki: Wychowanie muzyczne w szkole ogólnokształcącej. PZWS Warszawa 1970; Podstawy kształcenia muzycznego. Red. I współautorstwo, COPSA, Część I – Warszawa 1975, z. 161, Część II – Warszawa 1980, z. 181; Eksperymentalna reforma w szkołach muzycznych I stopnia, AMFC Warszawa 1979; Zoltán Kodály i jego pedagogika muzyczna (z M. Jankowską) WSiP Warszawa 1990; Pierwsze w Polsce klasy śpiewające. (Red.) AMFC-IPM Warszawa 1991; Kształcenie nauczycieli muzyki w wybranych krajach Europy i USA. Raport z badań (z A. Zemłą) AMFC Warszawa 1999; Polskie szkolnictwo muzyczne. Geneza i ewolucja systemu, AMFC – CEA, Warszawa 2002; Czemu Kodály? AMFC, Warszawa 2005; Powszechna edukacja muzyczna. Obowiązek czy szansa? (z W. Łabanow) MSCDN oraz Fundacja „Muzyka jest dla wszystkich”, Warszawa 2006; Dlaczego z muzyką w szkole są kłopoty? Wybór prac diagnostycznych, informacyjnych i porównawczych, AMFC Warszawa 2006; Kształcenie wokalisty. Wybór problemów, AMKL – PSPŚ. Wrocław 2010; Raport o stanie szkolnictwa muzycznego I stopnia. Diagnozy – problemy – wnioski modelowe. Redakcja (i współautorstwo) Wojciech Jankowski, IMiT Warszawa 2012; IPM – Instytut Pedagogiki Muzycznej PWSM/AMFC 1974-1992. (z M. Jankowską), UMFC Warszawa 2016.
Hobby: dawniej rysunkowe portrety i karykatury ludzi z kręgu działalności zawodowej; następnie tłumaczenia z j. węgierskiego tekstów (głównie ludowych) do pieśni (solowych i chóralnych) w opracowania Z. Kodálya i B. Bartóka.
Ostatnio pisanie wspomnień, częściowo wydanych, np. Preteksty i konteksty. 77 opowiadań wspomnieniowych. Warszawa 2017.